246 ćwiczeń – opis autorki  i instrukcja pracy

Ćwiczenia, które trzymasz w ręku, powstały w odpowiedzi na prośbę moich pacjentów i ich rodziców. Powstały dla dzieci zmagających się z zaburzeniami widzenia, najczęściej zezem, niedowidzeniem, problemami z akomodacją, a także dla dzieci słabowidzących, z różnymi niepełnosprawnościami, po udarach, z zaburzeniami neurologicznymi. Wielokrotnie osoby korzystające z konsultacji lub dojeżdżające na terapię widzenia prosiły o ćwiczenia, które mogłyby bezpośrednio wykorzystać w domu, podczas terapii domowej. Postanowiłam posegregować swoje prace i stworzyć 3 zeszyty ćwiczeń:

• dla dzieci w wieku 2-4 lata        
• dla dzieci w wieku 4-6 lat
• dla dzieci w wieku 6-8 lat. 

Przeznaczone są do terapii gabinetowej i domowej:

• w czasie zasłaniania oka (zleconego przez specjalistę), wtedy ćwiczenia dziecko wykonuje jednoocznie (zasłanianie może być zlecone podczas terapii niedowidzenia oraz zezowania); 
• podczas terapii funkcji orientacyjnych wzroku (przy zaburzeniach mechanizmów posturalnych, równowagi)
• akomodacji (jednoocznie oraz obuocznie);
• ruchów oczu (jednoocznie oraz obuocznie);
• konwergencji;
• koordynacji wzrokowo – ruchowej (oko – ciało);
• koordynacji małej (oko – ręka);
• percepcji wzrokowej;
• pamięci wzrokowej;
• dla dzieci z ryzyka dysleksji lub dyslektycznych;
• dla dzieci z zespołem aspergera, 
• dla dzieci ze spektrum autyzmu lub autyzmem; 
• dla dzieci słabowidzących;
• z niepełnosprawnością ruchową;
• z niepełnosprawnością intelektualną; 

oraz dla pacjentów DOROSŁYCH – po wylewie, udarze, w przebiegu chorób neurologicznych, itp. 

Instrukcja

Jeżeli potrzebujesz narzędzia do ćwiczeń podczas zasłaniania oka (specjalista prowadzący określa które oko zasłaniamy i na jaki czas) – wykorzystasz całą tę publikację. Nie musisz wprowadzać żadnych modyfikacji. 

Jeżeli w ćwiczeniu jest uwaga: „powieś kartę do dali” lub „umieszczamy kartę możliwie najdalej”, to umieszczamy karty w takiej odległości od dziecka żeby widziało to, co jest na karcie, ale żeby ta odległość była blisko granicy ostrości widzenia słabszego oka.

Ta odległość dla każdego dziecka będzie inna, ponieważ każde z nich może mieć inną ostrość widzenia – obniżoną z powodu niedowidzenia lub normalną, gdy dziecku tylko ucieka oko. Poprzez obserwację dziecka będziemy widzieć czy zadanie sprawia mu trudność czy nie. Jeżeli karta przeznaczona do obserwacji dali jest zbyt blisko, dziecko będzie bez większego wysiłku wykonywało zadania wzrokowe. Możemy wtedy odsunąć się o 10-15 cm.

W czasie trwania terapii ostrość widzenia będzie się poprawiać. Będziemy obserwować, że dziecko z coraz mniejszym wysiłkiem rozwiązuje zadania. Zatem powinniśmy zwiększać odległość pracy wzrokowej wraz z widocznymi postępami dziecka.

Zalecany całkowity czas ćwiczeń to minimum 30 minut dziennie. Najważniejsza jest regularność.

Do ćwiczeń można wprowadzić maskę antysupresyjną – umieszczamy ją na kartach do dali, a dziecko zakłada okulary czerwono-zielone. 

Jeżeli potrzebujesz narzędzia do terapii akomodacji lub ruchów oczu – możesz zastosować te ćwiczenia wykonując je jednoocznie lub obuocznie (zapytaj specjalisty jakie jest zalecenie). Jeżeli masz wątpliwość – wykonajcie je najpierw jednoocznie, następnie bez zasłaniania. 

U dzieci słabowidzących oraz z deficytami rozwojowymi oraz z niepełnosprawnością należy wprowadzić modyfikację odległości, z której będzie patrzyło dziecko. Może będzie trzeba ułatwić zadania, wydłużyć czas pracy, skorzystać z ćwiczeń przeznaczonych dla młodszych dzieci. 

W terapii pedagogicznej, w terapii percepcji i pamięci wzrokowej, w terapii osób z dysleksją, w terapii koordynacji małej i dużej ćwiczenia stosujemy obuocznie (bez zasłaniania żadnego z oczu). 

W terapii niedowidzenia i zeza zasłanianie oka jest pierwszym z etapów terapii. Kolejne etapy: odtłumianie oraz budowa widzenia obuocznego wraz z ćwiczeniami są omówione w mojej książce: “Domowa terapia niedowidzenia”. 

Zanim przystąpicie do ćwiczeń – kilka uwag. Każde dziecko, zaczynające terapię widzenia, ma inne uzdolnienia, różny charakter i temperament, inne zaburzenia i ich stopień oraz inaczej się rozwija. Dlatego wśród dzieci znajdą się takie, które, nie boją się aktywności i lubią eksperymentować, jednym słowem – współpracują. Przy zasłoniętym oku nie mają zahamowań i nie obawiają się niczego, mimo ograniczonej ostrości. Ale będą też takie, które bardzo opieszale, ze strachem i wycofaniem podejdą do ćwiczeń, zwłaszcza tych, które wymagają aktywności fizycznej. Dzieci różnie reagują na nowości, dlatego powinniśmy być elastyczni.

  Jestem przekonana, że Ćwiczenia, które trzymasz w ręku przyspieszą rozwój widzenia twojego dziecka lub twoich podopiecznych. Sprawią, że terapia będzie urozmaicona. Rodzicu, Nauczycielu, Specjalisto – masz w ręku gotowe narzędzie, które możesz rozwijać, w zależności od potrzeb dzieci. Limit to tylko twoja wyobraźnia! 

Powodzenia!

O Autorze: 

Barbara Pakuła

Jestem optometrystą, kontaktologiem i terapeutą widzenia (NO10201). Pomagam dzieciom i dorosłym lepiej widzieć dobierając okulary, soczewki kontaktowe oraz prowadząc terapię widzenia w zakresie m.in.: zeza, niedowidzenia, zaburzeń akomodacji, zaburzeń ruchów oczu oraz zaburzeń koordynacji wzrokowo-ruchowej. Bloguję, jestem wykładowcą, prowadzę szkolenia, kursy online i webinary. Jestem autorem i wydawcą książek oraz akcesoriów do terapii widzenia. Jestem Autorem szkoleń oraz książek (m.in.: Widzieć głębiej, Domowa terapia niedowidzenia, Widzenie: procesy i funkcje, Akomodacja – diagnoza i terapia, Ruchy oczu – ćwiczenia, seria „Ćwiczę oko!” – książki do terapii niedowidzenia). 

Prowadzę również gabinet optometryczny w Kaliszu „Optometria Pakuła”. Poza badaniami oraz terapią widzenia organizuję również turnusy z terapią widzenia. Rejestracja telefoniczna: 515 322 142 

www.cwiczeoko.pl  www.barbarapakula.pl